Magiczne zakątki Leszka Mateli to możliwość odkrycia miejsc mocy regionu Podlasia, Suwalszczyzny, Mazur i ziemi łomżyńskiej dzięki geomancji i sposobom wykorzystywania pozytywnych energii. Odkrywanie na nowo cudownych źródeł i miejsc kultu jest drogą do rozwoju duchowego i metafizycznego nawiązania współpracy z podświadomością naszych przodków. Podróżując wraz z Matelą odkrywamy miejsca wyjątkowe, niesamowite w swoim przesłaniu duchowym i religijnym. Publikacja jest wszechstronnym, intelektualnie skomponowanym przewodnikiem ścieżki duchowej człowieka poszukującego ezoterycznego współistnienia z regionem północno-wschodniej Polski. Miasta, wsie, miasteczka to urocze punkty na mapie ziemi posiadające swoje czakramy. Człowiek właśnie w takich miejscach otwiera się najpełniej na wpływy boskie - w tych słowach Leszka Mateli zawiera się sens wielokulturowości opisywanych miejsc mocy i ich połączenia z Kosmosem. Wszyscy jesteśmy zaprogramowani na odbiór energii Wszechświata. Wystarczy wcisnąć enter i znajdziemy się wewnątrz?
A ilustracje i mapa dołączona do publikacji pozwoli nam ogarnąć kolejny świat naszych fascynacji.
Spis treści:
Wstęp 9
Białowieża i Puszcza Białowieska 18
Hajnówka 27
Krynoczka k. Dubin 29
Woda ze świętych źródełek 33
Gredele 35
Knorydy 37
Bielsk Podlaski 40
Haćki k. Bielska Podlaskiego 44
Grabarka 46
Siemiatycze 49
Drohiczyn 53
Mężenin 58
Teozofia 60
Kostomłoty 61
Kodeń 64
Jabłeczna 67
Modlitwa mnichów pustyni 71
Maciejkowa Góra 72
Pietraszki i Ryboły 74
Święte Miejsce k. Kożan 77
Zabłudów 79
Piatienka k. Folwarków Tylwickich 82
Zwierki 85
Białystok 87
Święta Woda k. Wasilkowa 114
Krynki 117
Wierszalin (Grzybowszczyzna Stara) 121
Kruszyniany 128
Tatarzy i islam 131
Supraśl 138
Choroszcz 143
Gajowniki 148
Babia Góra k. Choroszczy 150
Tykocin 152
Krypno 162
Knyszyn 165
Suraż 167
Średzińskie i Kosmata Góra 171
Korycin 173
Bohoniki 175
Różanystok 178
Gabowe Grądy 181
Starowiercy 184
Święte Miejsce k. Augustowa 191
Jaćwingowie 194
Studzieniczna k. Augustowa 198
Sejny 200
Puńsk 202
Suwałki 204
Szwajcaria 207
Osinki 209
Krzemieniucha 211
Szurpiły 213
Legenda o pięknej Jegli i skarbach 217
Cisowa Góra 220
Wodziłki 222
Wigry 224
Rajgród 227
Rapa 229
Prusowie 232
Galindia (Iznota) 240
Wojnowo 242
Stara Łomża 246
Łomża 250
Nowogród 255
Mały Płock 257
Wizna 261
Zakończenie 267
Bibliografia 269
Bibliografia książek autora 270
Alfabetyczny spis opisywanych miejsc 273
Fragment:
Legenda o pięknej Jegli i skarbach
Z tymi okolicami związana jest legenda o córce puszczańskiego bartnika, pięknej Jegli (zwanej też z litewska Egle). Dziewczyna była nieprzeciętnej urody. Pewnego dnia ujrzał ją podczas kąpieli bóg jezior litewskich - Żaltis, zamieszkujący w kryształowym pałacu na dnie szurpilskiego jeziora. Zauroczony pięknością Jegli, bóg przybrał postać węża i podpłynął do kąpiącej się. Przemówił ludzkim głosem, prosząc ją i przekonując, aby została jego żoną. Przerażona dziewczyna, aby uwolnić się od węża, musiała przyrzec, że w przyszłości odda mu swoją rękę. Dzięki temu mogła wrócić do domu. Po pewnym czasie pod chatę bartnika zajechała kareta ze swatami. Opowiadali oni o zaczarowanych podwodnych krainach należących do Żaltisa oraz o jego bezgranicznej miłości. Przypomnieli też o danej obietnicy. Jegla chcąc nie chcąc musiała wsiąść do karety, która zawiozła ją nad brzeg jeziora. Tym razem bóg jezior przybrał postać pięknego młodzieńca. Przemienił Jeglę tak, aby mogła żyć pod wodą i była wiecznie młoda. Z czasem dziewczyna pokochała Żaltisa i urodziła mu dwóch synów i córeczkę. Ciągle jednak tęskniła za domem rodzinnym i chciała zobaczyć rodziców i braci. Długo prosiła Żaltisa, aby pozwolił jej odwiedzić rodzinę. Bóg długo się wahał, ale w końcu pozwolił jej na to. Mogła nawet zabrać ze sobą dzieci, aby poznały swoich dziadków. Spędziła jakiś czas w domu rodzinnym, a gdy przyszedł czas powrotu, bracia zaczęli ją usilnie prosić, aby została z rodziną na zawsze. Jegla jednak stanowczo odmawiała. Dlatego też bracia wpadli na pomysł, aby podstępnie zwabić Żaltisa na brzeg jeziora, a następnie go zgładzić i tym sposobem zatrzymać siostrę przy sobie. Aby bóg zjawił się na brzegu jeziora, trzeba było znać sekretne zaklęcie, które przywoływało go z otchłani wód. Jegla za nic w świecie nie chciała powiedzieć im tego zaklęcia. Zdradziła je jednak najmłodsza córeczka przymuszona groźbami i zastraszona przez obu wujków. Użyli więc zaklęcia, a gdy Żaltis w postaci węża wypełzał na brzeg, okrutni bracia uśmiercili go, ciało pocięli na kawałki i wrzucili do głębokiego dołu. Najwyższy bóg Perkunas postanowił ich ukarać, zamieniając braci po wieczne czasy w dwa głazy. Podobno to te, które dziś spotykamy na Górze Kościelnej. Jegla po stracie męża popadła w wielką rozpacz i jak podaje dalej legenda, Perkunas widząc jej ból, który nie dawał jej żyć, zamienił ją w świerk, czyli w miejscowej gwarze w jeglę, jej synów zaś w dąb i jesion, a córkę, która zdradziła zaklęcie, w drżącą osikę. Drzewa te rosną do dziś nad szurpilskimi jeziorami. Od imienia Jegli ma też pochodzić nazwa tutejszego jeziora Jeglówek. Natomiast jej córkę upamiętniać ma nazwa małego jeziora Jeglóweczek.
Legenda o pięknej Jegli nie jest jedyną opowieścią dotyczącą tego uroczego i tajemniczego zakątka Suwalszczyzny. Krążą też podania o ukrytych skarbach. Jedno z nich opowiada o skrzyni ze złotem pływającej po jeziorze Jodel i pilnowanej przez wielkiego czarnego psa.
Ciekawe, że od wieków miejscowe wzniesienia nazwano górami sypanymi albo z litewska piłokalniami, jak gdyby w dawnych czasach usypało je jakieś plemię olbrzymów. Były też pagórki mniejsze: kurhany, które miejscowi chłopi wyłączali z upraw, a często też otaczali czcią i uważali za święte.
Pogłoski powiadają, iż kameduli z klasztoru w Wigrach wydobyli z Góry Zamkowej ukryte w niej skarby. Zakopane w ziemi skarby miał odnaleźć również właściciel folwarku Jeglówek. O odkryciach różnych kosztowności przez miejscowych chłopów podczas prac polowych krążą do tej pory liczne opowieści.